Włócznia jest to jedna z podstawowych broni używanej przez Wikingów.
Budowa
Włócznia posiada długą (dochodzącą do ponad 2 metrów) rękojeść wykonaną zazwyczaj z drewna oraz metalowy lub kamienny, dobrze zaostrzony, wydłużony grot (zazwyczaj jeden, czasem dwa).
Zastosowanie
Ten typ broni znajduje największe zastosowanie w bitwach do przełamywania się przez barierę ochronną wroga. Można również rzucać nią na większe dystanse. W bezpośredniej walce nie ma wielkiego zastosowania ze względu na swoją w tej sytuacji nieprzydatną długość.