“	Na szczęście są jeszcze zwierzaki. Gdzie indziej mają kucyki, względnie jakieś kanarki. My mamy... smoki!	”
—Czkawka, Jak wytresować smoka

Smoki (ang. Dragons) — potężne gatunki gadów^[1] charakteryzujących się zazwyczaj dwoma głównymi cechami:

• umiejętnością lotu,
• wytwarzaniem ognia.

Występują gatunki smoków nie wytwarzające ognia, lecz zamiast tego posiadające inną potężną broń (np. plucie kwasem, plucie zamarzającą wodą, kolec jadowy). Gatunki smoków, jak też poszczególne osobniki różnią się m.in. pod względem koloru, wielkości, kształtu, umiejętności. Większość gatunków smoków boi się węgorzy, ma ograniczoną liczbę splunięć i posiadają tak zwaną "martwą strefę".

Najprawdopodobniej są stałocieplne, takie jakie były dinozaury. Mocnym na to dowodem jest fakt, że żyją na mroźnej północy, na wyspie Berk. Niektóre gatunki, takie jak Gronkiele albo Wrzeńce, są w stanie wytworzyć ciepło wewnątrz siebie, topiąc w sobie skały bądź podgrzewając wodę.

Smoki są zwierzętami społecznymi, co oznacza, że żyją zazwyczaj w dużych koloniach z przedstawicielami ich własnych gatunków, bądź też odrębnych.

W filmachEdytuj

WyglądEdytuj

Osobny artykuł: Różnorodność ubarwienia smoków
Większość smoków łączy jedna cecha - potrafią latać. Jak dotąd istnieją dwa wyjątki, a mianowicie gatunki: Szybki Szpic oraz Oszołomostrach. Większość smoków posiada jedną lub dwie pary łap (choć niektóre, np. Królowa Ognioglist mają więcej) mniejszych lub większych - lecz istnieją takie, które ich nie mają (np. Szeptozgon czy Krzykozgon lub Drzewokos ). Każdy smok ma przynajmniej jedną parę skrzydeł, których wielkość warunkuje szybkość, z jaką smok potrafi się poruszać lub latać. Niektóre smoki, jak np. Nocna Furia,Gromogrzmot oraz Stormcutter, posiadają dodatkową, małą parę skrzydeł. Ogony mają zazwyczaj długie, szyje długie (Koszmar Ponocnik, Wrzeniec) lub krótkie (Nocna Furia, Śmiertnik Zębacz), albo też nie mają ich wcale (Gromogrzmot). 

Znane są smoki przeróżnej wielkości, od tych wielkości dłoni (Ognioglista), przez smoki małe (Straszliwiec Straszliwy), większe (Śmiertnik Zębacz, Gronkiel), bardzo duże (Drzewokos, Tajfumerang), aż po gigantyczne (Czerwona Śmierć, Krzykozgon). Niektóre gatunki mogą być wielokolorowe, a niektóre występują w jednej barwie. Barwa skóry jest bardzo różna. Istnieją smoki praktycznie we wszystkich kolorach tęczy, a także czarne, białe, szare i brązowe.

Wszystkie smoki, oprócz Nocnej Furii, łączy także wygląd głowy - jest okrągła lub wydłużona, oczy są małe, zaś między sporymi nozdrzami wyrasta pojedynczy, ostry róg (nie posiadają go również smoki z gatunku Szybki Szpic). Ponadto każdy gatunek może pochwalić się kolcami, szpikulcami i szponami.

Nocna Furia jest jedynym smokiem, który rogu oraz ostrych kolców nie posiada. Ma po cztery grube, niezbyt ostre pazury na każdej łapie, zaś wzdłuż grzbietu ciągnie się rząd trójkątnych, także grubych i nieostrych, kolców. 

Zęby mają różną długość, najkrótsze ma Wandersmok lub Zębiróg Zamkogłowy, najdłuższe - Gromogrzmot, Szeptozgon i Krzykozgon. 

OgieńEdytuj

Osobny artykuł: Różnorodność smoczego ognia
Smoki w większości przypadków wyrzucają z siebie pomarańczowo-żółte płomienie o wysokiej temperaturze, mające niszczącą moc. Nie wszystkie gatunki smoków jednak zieją ogniem, są to m.in.: Wandersmok (zieje wyładowaniami elektrycznymi), Wrzeniec (wyrzuca wrzącą wodę), Gromogrzmot (wydaje z siebie ogłuszający ryk) oraz Zmiennoskrzydły (pluje kwasem). Jedyny smok nie posiadający zdolności ziania czymkolwiek to Szybki Szpic.

OdżywianieEdytuj

Zdecydowana większość smoków jest mięsożerna i jednocześnie drapieżna. Żywi się mięsem cielęcym lub wołowym, czasem też kurczakami. Również większość smoków uwielbia ryby, do których należą halibuty, śledzie, ryby słodkowodne i wiele, wiele innych.

Znacznie mniej gatunków jest roślinożernych, a jedynym znanym, całkowicie roślinożernym smokiem jest Marazmor, który żywi się algami. Najczęstsze pokarmy roślinne u smoków to np. niebieski oleander czy zwykła trawa. Cieszącą się powodzeniem wśród smoków odmianą trawy jest smoczymiętka, której jednak zwierzęta nie spożywają, a jedynie odurzają. Nawet kilka źdźbeł smoczej miętki, a dokładnie jej zapach, powoduje dekoncentrację smoka i zanik jego agresji, rozszerzenie źrenic i otępienie. Jedynym poznanym smokiem odpornym na działanie smoczymiętki jest Szeptozgon. Przeciwieństwem smoczymiętki jest smoczy korzeń - powoduje on agresje u smoków.

Gatunki z klasy kamiennej, czyli Gronkiel, Szeptozgon, prawdopodobnie Krzykozgon oraz Grapple Grounder żywią się kamieniami. Raczej nie dostarczają im żadnych składników odżywczych i z tego powodu muszą żywić się czymś jeszcze, jednak kamienie odgrywają nieocenioną rolę w produkcji ognia - smok przetapia je w swoim brzuchu na gorącą, niebezpieczną lawę. 

Czymś, czego wszystkie smoki (z wyjątkiem Tajfumeranga) nie znoszą, jest węgorz. O ile przyczyna, dla której wszystkie gatunki uciekają na widok ryby, nie została przez długi czas poznana, o tyle poznajemy ją dopiero w szesnastym odcinku drugiego sezonu serialu Jeźdźcy smoków, zatytułowanym Efekt węgorza. Kiedy zwierzę zje choć kawałek węgorza, powoduje to u niego poważną chorobę, której objawami jest wyostrzenie zmysłów (powodującą strach i dezorientację), wzmożona agresja oraz wytwarzanie bardzo potężnego, czerwonego ognia o nieograniczonej liczbie splunięć. 

Odchody wszystkich smoków są raczej niewielkich rozmiarów, mają galaretowatą konsystencję i jaskrawozielony, przejrzysty kolor. 

HistoriaEdytuj

Wioskę Berk od wieków nawiedzały latające gady - smoki. Kradły żywność taką jak owce i ryby oraz spalały budynki w wiosce. Wikingowie od wieków zabijali je, a smoki odwdzięczały się tym samym. Stoick Ważki, wódz klanu zamieszkującego Berk, za wszelką cenę chciał odnaleźć Smocze Leże - legendarne miejsce, gdzie gromadziły się wszystkie smoki. Nie wiedział jednak, że dowodzi nimi ogromny potwór, zwany Czerwoną Śmiercią, który zmuszał smoki do dostarczania mu żywności. To właśnie było przyczyną ataków na Berk. 

Schwytane przez wikingów smoki były więzione na Smoczej Arenie, gdzie młodzież szkoliła się do walki ze smokami. Uczyli się walki z tymi zwierzętami, by w końcu stanąć twarzą w twarz ze straszliwym Koszmarem Ponocnikiem i zostać pełnoprawnym członkiem klanu.

Stosunki między wikingami i smokami zrewolucjonizował Czkawka, syn Stoicka. Podczas jednego z ataków zestrzelił Nocną Furię, legendarnego smoka, który nigdy się nie pokazywał, nigdy nie porywał owiec i nigdy nie chybiał . Kiedy nikt z wioski nie chciał mu uwierzyć, sam odnalazł bestię w lesie, lecz zamiast ją zabić, uwolnił. Okazało się później, że smok, w wyniku upadku, utracił część ogona, bez której nie mógł samodzielnie latać. Dał się więc oswoić Czkawce i został nazwany Szczerbatkiem. Razem odbyli, w tajemnicy, wiele podniebnych podróży, a w finale razem pokonali ogromną Czerwoną Śmierć. 

Po tym wydarzeniu smoki nie były zmuszane do porywania żywności, a wikingowie zaprzyjaźnili się z bestiami. 

Podczas corocznego święta wikingowie odkryli wyspę, na której smoki się rozmnażają. Wszystkie lecą tam razem, całym, ogromnym stadem. Wszystkie prócz Nocnej Furii.

Czkawka wkrótce stał się liderem Smoczej Akademii, powstałej w miejscu Smoczej Areny. Od tej pory zamiast zabijać na niej smoki, wikingowie uczyli się je oswajać i tresować. Bardzo często Czkawka wraz z przyjaciółmi wybierali się na wyprawy, podczas których odkrywali nowe gatunki. Najczęściej okazywały się one wrogami wikingów, ponieważ nie należały do tego stada, które służyły Czerwonej Śmierci. Udało się jednak oswoić m.in. Gnatochrupa, Gromogrzmota, Wrzeńca czy Tajfumeranga. Albrechtowi Perfidnemu, wodzowi klanu wrogiego Wandalom, udało się wytresować do służby Szeptozgona. 

Do odkrytych później, lecz niewytresowanych smoków należą: Zmiennoskrzydły, Ognioglista, Zaduśny Zdech, Marazmor, Krzykozgon oraz Wandersmok.

Podział smokówEdytuj

Smoki zostały podzielone przez Borka Wielkiego na tak zwane klasy, z których każda gromadzi gatunki do siebie podobne lub po prostu ze sobą spokrewnione:

• Ognista klasa
• Kamienna klasa
• Klasa strachu
• Ostra klasa
• Wodna klasa
• Tajemnicza klasa
• Klasa uderzeniowa

Jednak począwszy od filmu Jak wytresować smoka 2, klasę strachu zastąpiła klasa tropicieli, a smoki w niej się znajdujące przeklasyfikowano do pozostałych klas.

StatystykiEdytuj

	Śmiertnik Zębacz	Rumblehorn
Atak	10	11
Szybkość	8	7
Uzbrojenie	16	12
Moc ognia	18	11
Splunięcia	6	4
Jad	16	0
Zacisk szczęk	5	5
Spryt	10	?

	Koszmar Ponocnik	Straszliwiec Straszliwy	Tajfumerang	Ognioglista	Królowa Ognioglist
Atak	15	8	18	12	16
Szybkość	16	10	18	10	12
Uzbrojenie	12	6	11	5	15
Moc ognia	15	11	16	12	30
Splunięcia	10	5	5	2	6
Jad	0	12	0	7	0
Zacisk szczęk	6	2	6	4	0
Spryt	9	12	?	8	0

	Drzewokos	Szybki Szpic	Stormcutter
Atak	10	9	6
Szybkość	12	13	8
Uzbrojenie	8	7	4
Moc ognia	10	0	?
Splunięcia	8	0	8
Jad	0	10	0
Zacisk szczęk	3	6	?
Spryt	13	14	?

	Gronkiel	Szeptozgon	Krzykozgon	Hotburple
Atak	8	16	16	8
Szybkość	4	8	8	4
Uzbrojenie	20	20	20	20
Moc ognia	14	10	10	14
Splunięcia	6	8	31	6
Jad	0	10	10	0
Zacisk szczęk	8	11	11	8
Spryt	5	10	14	5

	Gromogrzmot	Wrzeniec	Oszołomostrach	Seashocker
Atak	12	10	30	8
Szybkość	14	6	6	9
Uzbrojenie	10	6	?	4
Moc ognia	16	14	28	7
Splunięcia	6	14	8	6
Jad	0	15	0	14
Zacisk szczęk	7	4	18	3
Spryt	8	10	2	?

	Nocna Furia	Wandersmok
Atak	15	14
Szybkość	20	11 (max. 19)
Uzbrojenie	18	10
Moc ognia	16	12
Splunięcia	6	4
Jad	0	0
Zacisk szczęk	7	5
Spryt	18	18

	Gnatochrup	Zmiennoskrzydły	Zaduśny Zdech	Marazmor	Sidlarz	Zębiróg
Atak	7	9	9	10	10	12
Szybkość	10	14	8	16	4	10
Uzbrojenie	2 (18)	1	3	8	4	10
Moc ognia	9	12	14	6	6	14
Splunięcia	6	10	5	4	4	6
Jad	0	0	0	0	18	0
Zacisk szczęk	4	2	3	3	28 (7x4)	6 (3x2)
Spryt	8	20	17	12	60 (15x4)	22 (11x2)

W książkachEdytuj

WyglądEdytuj

Podobnie jak w filmach, w powieściach jest ogromna różnorodność smoków. Osiągają rozmiary zaledwie kilku milimetrów (np. Nanosmok) po kilkadziesiąt metrów Morskosmokus Gigantikus Maksimus, Lewiathorgan). Ich ciało pokryte jest grubą, twardą skórą, mającą różnorodne kolory. Istnieją smoki o przezroczystym ciele (Lewiathorgan, Eksterminator), przez które można dostrzec wnętrzności. 

Większość smoków posiada skrzydła, które umożliwiają im latanie. Istnieją gatunki, które utraciły te kończyny (Czaszkowiec oraz większość Nanosmoków). Mają również zwykle dwie pary nóg lub nie mają ich wcale. 

Cechą charakteryzującą niemal wszystkie gatunki jest rząd szpikulców ciągnących się wzdłuż grzbietu oraz długi ogon zakończony trójkątnym kolcem. Jednym z nielicznych osobników, nie posiadających owego kolca, jest Kieł Wodena.

HistoriaEdytuj

Zanim zostały wytresowane przez wikingów, smoki żyły jedynie w oceanie. W pewnym momencie stworzenia wyszły z wody na ląd, który zaczęły zasiedlać. Gdy odkryli je wikingowie, udomowili je. Pierwszym człowiekiem, który dosiadł grzbietu smoka, był Halibut Straszliwa Czkawka Pierwszy, jednak z czasem wikingowie zaczęli wykorzystywać zwierzęta do codziennych prac, a w końcu zaciągać do niewolniczej pracy.

Nie można powiedzieć, żeby ludzie i smoki żyli ze sobą w pokoju. Każdy wiking miał w obowiązku siłą i sprytem schwytać jednego smoka dla siebie (im groźniejszy gatunek, tym trudniejszy do wytresowania, ale za to właściciel mógł cieszyć się głębokim szacunkiem ze strony współplemienników), po czym go wytresować (zmusić do służby). 

Życie wikingów ze smokami trwało przez ponad tysiąc lat. W końcu skrzydlata rasa podjęła próby wszczęcia buntu przeciwko swoim treserom, chcąc się uwolnić. Dodatkowo prowokowały ją przepowiednie, zgodnie z którymi jakiś smok miał zostać zabity przez człowieka. Była nim na przykład Zielona Śmierć, która wysłała Kła Wodena, by pozbył się chłopca o imieniu Czkawka. Smok jednak zaprzyjaźnił się z młodym wikingiem, jednak to nie on zabił w końcu Zieloną Śmierć. Dokonał tego dopiero Halibut Straszliwa Czkawka Trzeci, daleki potomek Czkawki Pierwszego.

Kolejnym przyjacielem smoków był Halibut Straszliwa Czkawka Drugi. Jako niemowlę został porzucony przez ojca w lesie, gdzie przygarnęła go pod swoje skrzydła rodzina Ponuraków. Gdy Czkawka dorósł, żyjąc wśród dzikich stworzeń, pragnął doprowadzić do pokoju między nimi a wikingami. Udał się więc ze swoją smoczą eskortą do rodzinnej wioski, gdzie uznano, iż chce ich zaatakować smocza armia. Siwobrody Upiór zabił swojego syna, lecz zrozumiał prawdziwe intencje Czkawki dopiero wówczas, gdy umierał on w ramionach ojca. Wówczas bliski smoczy przyjaciel Czkawki, smok Wściekły, obiecał pewnego dnia zemścić się na ludziach. 

Do ostatecznej walki między smokami i wikingami doprowadził Halibut Straszliwa Czkawka Trzeci, główny bohater cyklu powieściowego. Zupełnie nieświadomie zdobył niemal wszystkie Insygnia Władcy Zachodniej Dziczy, by w końcu zdać sobie sprawę z szansy zostania owym Władcą. Czkawka mógłby wówczas nakazać wszystkim wikingom uwolnić smoki. W ósmym tomie cyklu nieświadomie uwalnia potężnego, zdeterminowanego smoka Wściekłego, który mimo obietnicy pozostawienia ludzi w spokoju, zwraca się przeciwko nim i ucieka, obiecując pewnego dnia powrócić z armią smoków, by ostatecznie zniszczyć całą ludzką rasę. 

Rok po tych wydarzeniach rozpoczyna się Smocza Rebelia. Zdecydowaną większość wszystkich skrzydlatych bestii ogarnia Czerwona Furia, przez którą są rządne krwi i zabijają wikingów. Wściekły pragnie dorwać i zabić Czkawkę, chłopak jednak cały czas ucieka i ukrywa się zarówno przed smokami, jak i przed wikingami. 

Alvin Przechera, największy wróg Czkawki oraz smoków, który pragnie się ich pozbyć, a także sam Czkawka, rozpoczynają poszukiwania Smoczego Klejnotu, który użyty przez prawowitego Władcę może albo całkowicie zniszczyć skrzydlatą rasę, albo ją ocalić. W końcu Czkawka odnajduje go, jednak podstępem Alvin przejmuje wszystkie Insygnia i udaje się na Wyspę Jutra, gdzie zostaje ogłoszony Władcą Zachodniej Dziczy. Czkawka musi powstrzymać go przed użyciem Klejnotu i zniszczeniem smoków.

Podział smokówEdytuj

Istnieje podstawowa klasyfikacja smoków:

• Smoki morskie (wodne) - zamieszkujące głębiny oceanów i mórz, a także rzeki i jeziora; te żyjące w oceanach osiągają zazwyczaj ogromne rozmiary i bardzo rzadko wychodzą na ląd;
• Smoki powietrzne - większość smoków żyjących na ziemi i posiadających zdolność lotu; osiągają różne rozmiary, zazwyczaj małe lub średnie, i są tresowane przez wikingów;
• Smoki podziemne - żyjące pod ziemią lub posiadające umiejętność drążenia tuneli; w tej grupie poznano zaledwie kilka gatunków, m.in. maleńkiego Bezmózgiego Pozbawiacza Nóg oraz ogromnego potwora o nieznanej nazwie, posiadającego oczy na końcach swoich szponów i porywającego nieostrożnych ludzi pod piasek.

StatystykiEdytuj

Umiejętności i moce smoków określają statystyki, opisywane cyframi (zależącymi od stopnia natężenia danej cechy). Są to:

• Czynnik strachu (ang. fear factor) - strach, jaki budzi dany smok w przeciwniku
• Atak - stopień niebezpieczeństwa ataku smoka
• Szybkość
• Wielkość
• Wrażenie wywierane na przeciwniku i/lub zapał bojowy - agresja smoka podczas walki i strach, jaki budzi w przeciwniku
• Uzbrojenie - stopień uzbrojenia smoka, czyli zęby, kły, kolce, ogień, itp.
• Obrona - elementy obronne smoka, bardzo często identyczne z uzbrojeniem
• Radar
• Jad
• Sprawność łowiecka - określana u małych smoków, tresowanych przez wikingów do polowania

Gatunek	Czynnik strachu	Atak	Szybkość	Wielkość	Zapał bojowy	Uzbrojenie	Obrona	Radar	Jad
Bezmózgi Pozbawiacz Nóg		4	2	1	7
Biały Smok	7		6			6	6	0
Chropobyk
Cuchniak	4	7	3	3	8	6	6
Czaszkowiec	9	9	9	7	9	9		7	0
Czerwony Gorący Swądorobal	4	4	5	0	3	5	5
Diabelski Derwisz	8		9					6	3
Dmuchacz Zębacz
Donosiciel	3	3	1	2	5	8			0
Dusiciel
Eksterminator	20	9	10	9	7	15	15
Elektrobal	4	6	2	1	5	8	8	0	0
Elektrodrąg	5	5	2	1	2
Gelfin	0	2	1	4	6
Gatunek	Czynnik strachu	Atak	Szybkość	Wielkość	Zapał bojowy	Uzbrojenie	Obrona	Radar	Jad
Głębodech	9	9	6	9	9
Horror	10	10	9	2	10
Igielnik	5	6	4	3	2
Jadowidy Głuposmok	9	8	7	2	10
Jadowity Strzelec	7	9	8	7	9
Jęzołap	9	9	7	8	9
Jęzoraptor	7	7	7	7	5	7	10	9	0
Klątwokieł	9	9	8	9	9	30		10	0
Koszmar Ponocnik	10		7			9	2	0	3
Koszmarny Dziwak	6					9	8
Kłapouchy Opiekun	3	6	4	5	1
Lewiathorgan	18		18	35		15	16	17	18
Łamignat	7	8	8	7	5	8	9	0	0
Marsh Tiger	10	9						10	8
Morskosmokus Gigantikus Maksimus	10	10	10	10	10
Gatunek	Czynnik strachu	Atak	Szybkość	Wielkość	Zapał bojowy	Uzbrojenie	Obrona	Radar	Jad
Mózgossak	15	15		2	10	15	15
Nanosmok	7	6	6	0	9
Nastrojosmok	4	6	9	3	7	6	4
Niuchacz	3	6	4	4	1	2	1
Obdzieracz	6	7	5	2	7
Ogniodech	3	3	4	3	7
Ognisty Smok
Ogrodowiec Pospolity	3	3	4	4	1	3	2	0	0
Osesek Dzieńdoberek	3	5	10	1	10
Ospiak
Ostroskrzydły	9	8	8	7	7
Ośmionogi Rozpruwacz	8	9	8	7	6
Gatunek	Czynnik strachu	Atak	Szybkość	Wielkość	Zapał bojowy	Uzbrojenie	Obrona	Radar	Jad
Polarny Wąż	6	7	7	5	6	6	6		0
Ponurak
Prująca Strzała	7	7	9	6	6
Rozrywacz	8	8	8	7	8
Smok Kukułka	3	2	4	6	5	5	5	0	0
Smok Niebny
Smok Sprytu	8	9	9	8	5	10	10
Straszak	9	7	7	2	9
Studech	6		0			5		0	4
Szablo-Zębny Smok Woźnik	6	7	7	7	6	9
Ślizgojastrząb
Śmiertnik Zębacz	4	5	7	3	4
Świecący Robal	0	0	0	0	2	0	0	0	0
Świnkolot	0	1	2	2	1
Toksyczny Mrok
Trójgłowy Diabeł	8	8	8	7	7
Tłuszczoskrzydły	1		2			5	1	0	0
Gatunek	Czynnik strachu	Atak	Szybkość	Wielkość	Zapał bojowy	Uzbrojenie	Obrona	Radar	Jad
Wampirek	7	7	4	2	9	7	0
Wampirzy Szpieg	8	9	7	5	7
Wielki Pszczołojad	4	2	4	8	6	5	7
Wiertło-smok	8	9	6	6	6	10	10
Wiewiórowąż Krótkoskrzydły	3	2	8	3	8	1	3
Wilkokieł
Wodny Smok	2	5	6	6	2	5	5
Wędrowiec
Żarłok	9	9	9	7	9	9		8	0
Żmijak Jadowitek	9	9	8	1	9	15			15

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

1. ↑ w 54 minucie Jak wytresować smoka Czkawka zwraca się do Szczerbatka "Thank you for nothing, you useless reptile." ("No bardzo Ci dziękuje, Ty gadzie, Ty.")