Bolas — broń miotana używana przez wikingów, wykorzystywana podczas polowań na smoki oraz w walce z nimi. Bolasy służyły do krępowania skrzydeł lub łap zwierząt, tym samym uniemożliwiając im ucieczkę. Mogły być rzucane lub wystrzeliwane z wyrzutni.
Budowa[]
Bolasy składały się z trzech lub czterech lin z kamiennymi lub metalowymi obciążnikami na końcach.
Sposób użycia[]
By bolas skutecznie i celnie trafił w przeciwnika (w większości przypadków są to smoki), należy nauczyć się nim najpierw rzucać. W tym celu, wymagane jest wprowadzenie bolasa w ruch rotacyjny, by obie kule (metalowe lub kamienne) na końcach liny, w trakcie lotu oddziaływały na siebie siła dośrodkową. Poprawnie rzucony bolas powinien obracać się w locie, by przy kontakcie np. z kończynami lub skrzydłami smoka, owinął się wokół nich krępując i unieruchamiając ofiarę.